Home - Wie ben ik? - Mijn schrijfsels - Schrijven op opdracht - Contact

De Bel - De fiets - Mijn visioen

De fiets
Schoolkrant, juni 1995

Nu het eindelijk weer eens mooi weer is, heb ik erniet meer zo'n hekel aan om elke morgen op de fiets richting school te vertrekken. Met dat richting school heb ik meer moeite dan met dat op de fiets. Ik kan wel zeggen dat dat ding zo'n beetje mijn beste makkertje is, ondanks het feit dat ik 'm regelmatig overhoop scheldt. Zoals dat ene jaar waar in ik ongeveer 12 lekke banden had. En mijn band sprong niet als ik vlak bij huis was, nee, op de heenweg, midden tussen thuis en school zodat ik en de halve heenweg en de terugweg moest lopen!!
Maar goed, al is ie dan mijn makkertje, echt goed behandel ik 'm niet. Zoals de meesten. Als ik 's morgens zie hoe men aan komt sjezen! Met een hoop lawaai komt er zo'n afgeragd ding het plein over vliegen, wordt in het fietsenhok gesmeten, blijft wankel staan en ... besluit toch maar om te vallen zodat er een domino-effect ontstaat. Ja, lui, als je zelf je fiets niet mishandelt, dan doet iemand anders het wel voor je!
Zoals ik al zie, sjezen 's morgens de fietsers over het plein. Niet alleen leerlingen komen op de fiets, nee, ook leraren durven het aan om de fiets te pakken. De een beweert zo milieubeuwst bezig te zijn, de ander heeft een ander excuus. Volgens mij kunnenz e een auto gewoon niet betalen met het salaris dat zij krijgen om ons iets bij te brengen dat we toch - meestal - al weten.
Aangezien er dus zo velen op eigen spierkracht naar school komen, is er een apart hoekje voor hun fietsen. Je zou als leraar je fiets tussen die van de 'gewone' schoolier moeten zetten!!! Lekker banden e.d. wel gegarandeerd!!! Dat feest gaat dus niet door.
Toch lijkt het me leuk om uit te testen of die fietsende leraren gewoon als mensen fietsen, dus geen richting aangegeven enz. of dat ze zo perfect mogelijk fietsen om het goede voorbeeld te geven. Als ik dhr. De Win over het plein zie racen heb ik daar zo mijn twijfels over. Zonder om zich heen te kijken, suist hij met een rotgang het fietsenhok in, waar hij een noodstop maakt, afstapt en netjes zijn fiets in het rek zet. Ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als zijn remmen zouden weigeren. Volgens mij vliegt hij dan met een supervaart door het fietsenhok, over de sportvelden, door de bosjes en komt hij dan midden op de rijskweg tot stilstand. Dan al door zijn eigen toedoen, dan al door het toedoen van een medeweggebruiker.
Dhr. De Bakker is er ook al zo een. Volgens veler mening heeft hij niets op zijn fiets zitten wat ook maar een klein beetje op een rem lijkt. Als ik 's morgens of 's middags op de fiets zit, komt hij me geregeld voorbij suizen. Uit het feit dat hij wel altijd stilstaat voor het stoplicht blijkt dat hij toch zijn fiets tot stilstand kan brengen. Overigens, een bel heeft hij wel. En die gebruikt hij ook...
Mevr. Escher kan ook al zo hard. Waar die mensen de energie vandaan halen 's morgens vroeg, ik weet het niet. Maar elke morgen wrod ik door haar ingehaald. En dan niet zo maa ringehaald, nee, het is dat ik haar grijze haren van veraf nog herken, anders zou ik niet eens in de gaten hebben dat ik ingehaald was.

Nu nog de slotconclusie: de fiets is ons makkertje, zonder zouden wij lang zoveel lol niet beleven en lang zoveel geintjes niet uit kunnen halen... (heeft iemand lef genoeg de fietsenstalling voor de lerearen te blokkeren, lijkt me leuk).

O ja, nog wat algemene verkeersregels voor het plein
1. IK heb voorrang, want... (vul maar in)
2. Het gebruik van remmen is totaal verboden
3. Het lawaai veroorzaakt door bellen is niet gewenst 's morgens vroeg.